miércoles, 17 de octubre de 2012
Un libro
Unha porta de cor
Unha aperta de vento
Que levoume a un andar
Sen número
Foi como unha bocanada de
Aire inmenso
Un bico prolongado
De aires do pai xa enterrado.
Un nadar nun Miño
En novos ollos
De páxinas envolvidas
nunha mancha vermella
Un libro fantástico que caeu nas miñas mans:
APORTA VERDE DO SÉTIMO ANDAR.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
A veces esquezo o fermosa que é a poesía, e o lindo que e ler ,,, grazas por recordármelo ,,,,
ResponderEliminar